Napiszmy coś razem ;)

Nic nie odpowiedziała, a on dobrze wiedziała o co jej chodzi. Przez chwilę milczał, jakby się bił z myślami, a potem wziął ją pod ramię i zaproponował spacer po plaży.

Po chwili Jack poczuł się senny.... I zaproponował Juliet powrót do bunkra. Wrócili. A gdy już wrócili Jack położył się na twardym materacu i powoli zasnął ... Nagle obudził go jakiś nienaturalny hałas ...
Ów hałas dobiegał od kuchni a w kuchni była Juliet która coś robiła.
- Co...co robisz?- zapytał nieprzytomny Jack
- Zaraz zobaczysz- odpowiedziała tajemniczo Juliet. Okazało się że to był.. BUDYŃ CZEKOLADOWY! taki sam jaki Jack wprost uwielbiał!!

Podbiegł do niej i chwycił ją w ramiona. Po chwili zawachał się i odsunął ją, tak żeby móc spojrzeć jej w oczy.
- Nie chcę wybredzać... tylko wiesz... on jest DHARMOWY... ? - spytał cicho.
- Nie, nie jest DHARMOWY - uśmiechnęła się

-To wspaniale!!!! To znaczy: on jest twojej własnej roboty?? - zapytał się a jego oczy błyszczały....

- No... tak... - bąknęła zawstydzona.

- Kiedy będę mógł spróbować?? - zapytał z nadzieją.
-Hmm... zaraz będzie gotowe...- Juliet się uśmiechnęła.
Aby zabić czas Jack poszedł zobaczyć co robi Henry lub jak kto woli Ben. Jack trochę mu zazdrościł gdy zobaczył płytę z łabądkami. Z trudem oderwał oczy od opakowania i poszedł do kuchni.

- Proszę - podała mu miskę budyniu kiedy tylko wszedł do kuchni.

Jack zjadł go w parę sekund ale poczuł się wręcz głupio gdy zobaczył iż Juliet nie zjadła deseru. - Dlaczego nie jesz?? - zapytał się lekarz. Ona tylko westchnęła...

- Zrobiłam go dla Ciebie - powiedziała po chwili. - Tylko dla Ciebie - zaznaczyła.

- Ależ ja tyle nie zjem... - nie zrozumiał aluzji Jack

Spojrzała na niego sugestywnie.
Zamrugał kilka razy.
"Czemu ona tak na mnie patrzy? Umazałem się budyniem...?", myślał.

Ale powód był inny. Juliet nic nie powiedziała , dopiero po krótkiej chwili zaproponowała spacer po plaży

- A nie wolałabyś... eeeee... zjeść trochę... pooglądać kreskówki...? - spytał niepewnie.

- Ale kreskówki możemy poogląć potem - Juliet uśmiechnęła się .- Chodźmy- powiedziała

- A... budyń?- próbował zyskać na czasie.