Napiszmy coś razem ;)

Postawił ja i zaczoł sie modlić. Po skończonej modlitwie wsadził figurke do dziurawej kieszeni. Figurka spadała i rozbiła się. Jack spostrzegł że w figurce były kiszone ogórki które zaczoł jeść.

Kiszone ogorki byly bardzo słone, dlatego Jackowi zachciało się pić, zaczął gorączkowo szukać wody, biegł ile sił w nogach, aż nagle spostrzegł że jest
na pustyni...

Gorący piasek palił w stopy. Płoneło wszystko, powietrze, ziemia, ciało. Oczywiście nie widać było płomieni, ale wrażenie było ogromne. Kiedy ogląda się filmy w których człowiek umiera z pragnienia na pustej, bezkresnej pustyni nie czuje się tego wszystkiego. Jack panicznie rozglądał się na wszystkie strony ale w zasięgu wzroku nie zauważył nic co mogłoby przypominać szklankę wody. Szklanka wody!? W takim miejscu? To nieracjonalne i nie profesjonalne! Każdy lekarz, a zwłaszcza taki genialny chirurg jak ja powinien to wiedzieć! - Pomyślał. Spacerek na słońcu w szczycie może się skończyć bardzo źle. Odwodnienie, halucynacje i na przykład można zauważyć coś dziwnego co się błyszczy z oddali. Pomyśleć że to ktoś puszczający zajączki na słońcu żeby cię jeszcze bardziej zdołować. Zajączki!? Jack zrobił głupią minę i po chwili zaczął biec w kierunku błyszczącego przedmiotu..

Biegł i biegł, chociaż w myślach wciąż sobie powtarzał, że to tylko halucynacje. Jednak błysk stawał się coraz jaśniejszy. W końcu dostrzegł siedzącą na piasku postać trzymającą w dłoni lusterko.
- Locke, co ty tutaj robisz?!

Locke spojrzał w lusterko i spytał:
-lustereczko, lustereczko, powiedz kto jest najpiekniejszy na świecie?
Lustereczko powiedziało swym piskliwym głosem
-Ty John, ty.
Locke wstał i z uśmiechem spytał się Jacka
-Co ty tu robisz, mój drogi?

-Ale...John... jak to możliwe?
-W snach wszystko jest możliwe, Jack.
Nagle obudził się. Rozejrzał się - był w celi Innych.
Co oni mu wszyknęli?!

Im dłużej się zastanawiał tym głupsze teorie przychodziły mu do głowy.

W końcu postanowił, że nie ma sensu dłużej się nad tym zastanawiać. Znów zacznie sobie wyobrażać jakąś pustynie i ogórki. Na samą myśl o tym zachciało mu się pić. Rozejrzał się po celi. Obok siedział Ben.

-Bu-powiedział Ben.
-Łaaaaa!-wrzasnął Jack.
-Co słychać? - spytał wesoło Bendżamin.

-Co ty tu...co ja tu...-Jack zaczął się jąkać
-Spokojnie przyjacielu, mam dobrą nowine.
-Jaką?-spytał zaciekawiony JAck
-Real Madryt wygrał z Barceloną.-powiedział Ben a na jego twarzy namalował się uśmiech szaleńca

-...jak to?-spytał Jack.
-Żartowałem - oparł Ben. -Jack, powiem Ci coś... Ja umiem zrobić, że królik w klatce, będzie udawał, że jest nieżywy, a naprawdę nie jest, a ty nie umiesz , niach, niach -odparł szczęśliwy Ben.

-A ja zjadłem kiszonego ogórka...ale pić mi się chce.-odprał JAck
-Chcesz się stad wydostać?-spytał Ben
-JAsne!-ucieszył się Jack-Masz jakiś plan?

Ben zapisał coś w swoim notatniku.
- Rysujesz mi plan ucieczki? - spytał Jack z nadzieją w głosie.
- Nie. - z uśmiechem odpowiedział Ben, po czym wyszedł z celi.
Jack siedział sam w celi przez dobre pół godziny. Gdy tylko zobaczył otwierającą drzwi Juliet zaczął wykrzykiwać:
- Co było w tych kanapkach, które daliście mi dzisiaj rano? Nie wmawiaj mi, że nic, bo...
- Słuchaj! - przerwała mu Juliet. - Jeśli nie będziesz chciał z nami współpracować, tak to będzie wyglądało. Będziemy ci codziennie podawać takie kanapki jak dzisiaj, aż stwierdzisz, że wolisz z własnej woli robić to, co my chcemy, byś robił.

-Ale te kanapki są dobre...dobrze Juliet, co ja mam zrobić żebyście mnie stąd wypuścili?-spytał Jack ze zrezygnowaniem.

- Wróć do swojego obozowiska i sprowadź do nas osoby z tej listy.
Juliet wręczyła Jackowi kartkę.

John Locke
Claire Littleton
Aaron Littleton